بررسی ارتباط همدلی پرستاران با بیماران و نگرش نسبت به اهدای عضو در پرستاران بخش ویژه

مقدمه: هم­دلی پرستاران با بیماران، به عنوان رفتاری اخلاقی در راستای فرهنگ سازی اهدای عضو، همواره مدنظر برنامه­ریزان بخش سلامت بوده است. از این رو مطالعه­ی همدلی پرستاران با بیماران و نگرش آنان نسبت به اهدای عضو از اهداف اصلی آموزش پرستاری می­باشد و این مطالعه با هدف تعیین ارتباط همدلی پرستاران با بیماران و نگرش آنها نسبت به اهدای عضو در بخش مراقبت ویژه بیمارستان های استان اصفهان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر، توصیفی – مقطعی با مشارکت ۳۴۸ نفر از پرستاران بخش­های مراقبت ویژه در بیمارستان­های استان اصفهان در سال ۱۳۹۷ با انتخاب روش نمونه ­گیری خوشه­ای انجام شد. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه همدلی پرستاران با بیماران  Jeffersonو پرسش­نامه نگرش به اهدای عضو Tihana استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson،  ضریب رگرسیون و مدل رگرسیون معادلات ساختاری از طریق نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه ۲۲ در سطح معنی­داری (۰۵/۰>P) تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار همدلی پرستاران با بیماران (۳۷/۲±۲۶/۳۹)، میانگین و انحراف معیار نگرش نسبت به اهدای عضو در پرستاران بخش ویژه (۳۴/۶±۴۶/۵۰)  بود، هم­چنین ارتباط متغیر همدلی پرستاران با بیماران (۶۵۳/۰ =r و ۰۱/۰> P)، مولفه­ های دیدگاه گیری (۷۸۱/۰=r و ۰۰۱/۰>P)، مراقبت همدلانه (۶۶۷/۰=r و ۰۱/۰> P) و خود را به جای بیمار نهادن (۵۹۸/۰ =r و ۰۱/۰> P) با نگرش نسبت به اهدای عضو در پرستاران بخش ویژه معنادار به دست آمد و در مجموع ۵۶ درصد از واریانس نگرش نسبت به اهدای عضو در پرستاران بخش ویژه از طریق مولفه­های متغیر همدلی پرستاران با بیماران در مدل پژوهش حاصل از آزمون معادلات ساختاری تبیین شد. نتیجه­ گیری: از آن­جایی که ارتباط متغیر همدلی و مولفه ­های آن با نگرش پرستاران نسبت به اهدای عضو معنی­دار است. لذا با توجه به یافته­های مطالعه، به­نظر می­رسد با آموزش همدلی پرستاران با بیماران می­توان نگرش مثبت آنان را نسبت به اهدای عضو تقویت کرد و نیازمندی به پیوند عضو را برطرف نمود، هم­چنین پیشنهاد می­شود، در مطالعات بعدی اثر متغیر هم­دلی پرستاران با بیماران بر نگرش نسبت به اهدای عضو پرستاران به­صورت مطالعه­ای مداخله­ای بررسی شود.