بررسی نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه در تاثیر تامل بر اثربخشی تیم های یادگیرنده در دانشجویان پرستاری

مقدمه: در سال های اخیر استفاده از روش یادگیری مبتنی بر تیم در آموزش پزشکی و نیز پرستاری رایج شده است. اما هنوز مطالعه درباره کارایی این روش، شرایط و عواملی که برای موفقیت تیم های یادگیرنده لازم است، ادامه دارد. این مطالعه قصد دارد تاثیر تامل (درباره فرایندها و نتایج کار) بر روی اثربخشی تیم های یادگیرنده (عملکرد، یادگیری و رضایت) را با تاکید بر نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه (از جانب استاد و همتا) بررسی نماید. روش : در یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، ۱۵۵ دانشجوی رشته پرستاری از دانشگاه آزاد واحد ساوه در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ به روش تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه های محقق ساخته در رابطه با پشتیبانی زمینه، تامل درباره فرایندها و نتایج کار تیم و اثربخشی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد اثر اصلی تامل بر روی عملکرد، یادگیری و رضایت معنی دار است. اثر اصلی پشتیبانی زمینه فقط بر روی رضایت معنی دار است. با وجود این که نقش تعدیل کننده پشتیبانی زمینه در تاثیر تامل بر روی عملکرد، یادگیری و رضایت معنی دار نمی باشد، نمودارها نشان داد عملکرد و یادگیری افراد هنگامی که تامل می کنند و پشتیبانی زمینه بیشتری دریافت می کنند، بالاتر است. بعلاوه، رضایت افراد با وجود تامل پایین هنگامی که پشتیبانی زمینه بالاست، بالاتر است. نتیجه گیری: از این یافته ها نتیجه می شود که تیم ها با پشتیبانی زمینه و تامل بالا اثربخش ترند، یعنی از عملکرد، یادگیری و رضایت بالاتری برخوردارند. همچنین هنگامی که پشتیبانی زمینه از تیم ها بالاست، رضایت از کار تیمی افزایش می یابد، حتی اگر تامل در تیم ها کم باشد.