اثربخشی «درمان کوتاه راه حل -محور» بر صمیمیت زناشویی و خود ارزشمندی احتمالی زوجین متﻘاضی طلاق
محل انتشار: مجله مدیریت ارتقای سلامت، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 182
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-10-2_011
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: طلاق به عنوان یک معضل فردی و اجتماعی رو به افزایش است و تبعات منفی بسیاری را بدنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی "درمان کوتاه راه حل - محور" بر صمیمیت زناشویی و خود ارزشمندی احتمالی زوجین متﻘاضی طلاق در سال۱۳۹۷ انجام شد.
روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه مداخله ای با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به دادگستری شهرستان خوی در سال ۱۳۹۷ بود که متقاضی طلاق بودند. از این بین ۲۰ زوج انتخاب شده و به حکم قرعه به ۲ گروه مساوی (هر گروه ۱۰ زوج) تقسیم شدند. "پرسشنامه جمعیت شناختی"، "پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی" (Marital Intimacy Needs Questionnaire) و "مقیاس خودارزشمندی احتمالی" (Contingencies of Self-Worth Scale) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی ابزار ها با روایی محتوا به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ بررسی و تایید شد. ۶ جلسه مداخله "درمان کوتاه راه حل محور" به مدت ۶۰ دقیقه برای زوجین گروه مداخله اجرا شد. سپس از هر ۲ زوج شرکت کننده در مطالعه خواسته شد تا ابزار ها را تکمیل کردند. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۱ تحلیل شد.
یافته ها: "درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زوجین متﻘاضی طلاق اثربخش است(۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: "درمان کوتاه راه حل محور" بر بهبود صمیمیت زناشویی و خودارزشمندی احتمالی زوجین موثر است. پیشنهاد می شود در حوزه زوج درمانی از این مداخله به منظور رفع مشکلات زوجین و ارتقای روابط بین آن ها استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
Solution -Focused Brief Therapy ، Marital Intimacy ، Contingencies of Self-Worth ، Divorce. ، درمان کوتاه راه حل محور ، صمیمیت زناشویی ، خودارزشمندی احتمالی ، طلاق.
نویسندگان
حسن مخلص
Department of counseling, faculty of Education Sciences and Counseling, Roudeden Branch, Islamic Azad University, Roudeden, Iran.
اعظم فتاحی اندبیل
Department of counseling, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
عبدالله شفیع آبادی
Department of counseling, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :