بررسی همبستگی تعلق و اعتماد سازمانی با ویژگی های حیطه عملکرد پرستاران در بیمارستان های شهر تهران

مقدمه: نیروی انسانی به عنوان مهم ترین درون داد در هر سازمانی هست. باوجود اهمیت این موضوع در ارگان هایی مانند بیمارستان، مطالعات اندکی به بررسی آن پرداخته اند. مطالعه حاضر با تعیین همبستگی تعلق و اعتماد سازمانی با ویژگی های حیطه عملکرد پرستاران در بیمارستان های شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی ۲۰۰ نفر از رده های مدیریتی پرستاران بر اساس جدول مورگان انتخاب و به صورت تصادفی ساده شرکت داده شدند. جهت جمع آوری داده ها از ۲ پرسشنامه ها شامل "پرسشنامه ممیزی اعتماد و محصورشده طراحی شده توسط مرکز آموزش"“Trust and Closure Audit Questionnaire created by Learning Center” و "سنجش ویژگی های سازمانی بیمارستان ها: شاخص کار پرستاری بازنگری شده ”Measuring Organizational Traits of Hospitals: The revised Nursing Work Index” استفاده شد. روایی محتوا و صوری پرسشنامه ها به روش کیفی توسط ۱۰ نفر از مدرسین و خبرگان تایید و پایایی با آلفای کرونباخ بالای ۹۰ /۰ برآورد گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه وتحلیل گردید. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که تعلق و اعتماد سازمانی در سطح به نسبت بالا در حدود ۵۱/۲ و ویژگی‎های حیطه عملکرد پرستاری و ابعاد آن در سطح به نسبت پایین تری در حدود ۳۰/۲ قرار دارد. بین تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه پرستاری و همه ابعاد آن (۴۷۴/۰=P، ۰۵/۰>P) به جز بعد رابطه کاری (۰۲۰/۰-=r، ۰۵/۰P) رابطه خطی مستقیم وجود دارد. نتیجه گیری: بین تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری و نیز بین ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری و همه ی ابعاد مربوط به تعلق و اعتماد سازمانی همبستگی مستقیم وجود دارد. لذا مدیران بیمارستانی می توانند با ارتقای تعلق و اعتماد سازمانی و ویژگی های حیطه عملکرد پرستاری، موجبات ارتقای عملکرد پرستاران و درنهایت گامی مثبت در ارتقای کیفیت و مراقبت ایمن را فراهم آورند.