ارزشیابی عملکرد پرستاران در ایران: یک مطالعه مروری

   مقدمه: ارزشیابی عملکرد، فرایندی ضروری در سازمان های بهداشتی و درمانی است که به منظور اطمینان از دست یابی به هدف ارائه مراقبت با کیفیت به بیمار انجام می شود. هدف از این مطالعه، تعیین مهم ترین ابعاد نظام ارزشیابی عملکرد، از دیدگاه پژوهشگران پرستاری می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، مقالات منتشر شده بین سال های ۱۳۹۱ - ۱۳۸۱ (۲۰۱۲-۲۰۰۲ میلادی) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور دست یابی به مستندات علمی مرتبط، جستجوی الکترونیک به دو زبان فارسی و انگلیسی با استفاده از کلید واژه های ارزشیابی عملکرد، پرستار، نظام ارزیابی عملکرد (Performance appraisal, Nurse, Performance evaluation system) در بانک های اطلاعاتی: پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran)، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران (IranMedex)،  PubMed،ScienceDirect ،InterScience،  Ovid،ProQuest و Google انجام شد. یافته ها:  نتایج جستجو در سایت های مختلف، در بر گیرنده ۱۰ مقاله به زبان فارسی در زمینه ارزشیابی عملکرد پرستاران در ۱۰ سال اخیر در کشور ایران بود. مقاله ای به زبان انگلیسی به دست نیامد. از این تعداد، ۵ مورد (۵۰ درصد) به بررسی رابطه بین ارزشیابی عملکرد و متغیرهایی مانند رضایتمندی شغلی، انگیزش شغلی، گردش شغلی و آموزش مدیران پرداخته بودند. ۵ مورد (۵۰ درصد) از پژوهش ها در شهر تهران، ۲ مورد (۲۰ درصد) از نوع نیمه تجربی و ۸ مورد (۸۰ درصد) از نوع کمی بوده است. نتیجه گیری: ارزشیابی عملکرد با عواملی نظیر رضایتمندی شغلی، انگیزش و تشخیص نیازهای آموزشی پرستاران ارتباط دارد. عینی بودن ارزشیابی، اجرای صحیح  و آموزش می تواند نقش تعیین کننده ای در موفقیت این نظام ایفا کند.