اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر فرسودگی تحصیلی و خودکنترلی دانشجویان
محل انتشار: مجله پژوهش پرستاری ایران، دوره: 14، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJNR-14-3_009
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: فرسودگی تحصیلی و فقدان خودکنترلی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد دانشجویان است که توجه به آنها ضرورت دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی دانشجویان پرستاری انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بود که در سال تحصیلی ۹۶-۹۷ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه یاد شده، ۳۰ نفر از دانشجویانی که در پرسشنامه فرسودگی تحصیلی شائوفلی و همکاران (۲۰۰۲) و پرسشنامه خودکنترلی تانجی و همکاران (۲۰۰۴) به ترتیب نمرات بالاتر و پایین تر از میانگین کسب کرده بودند، به شیوه در دسترس انتخاب و با استفاده از روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای واقعیت درمانی گروهی و با توالی هر هفته یک جلسه شرکت نمودند. گروه کنترل نیز تا پایان فرآیند پژوهش هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند و در لیست انتظار قرار گرفتند. داده های به دست آمده از هر دو گروه با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی و خود کنترلی در دو گروه آزمایش و کنترل پس از مداخله درمانی تفاوت معناداری مشاهده گردید. به این صورت که واقعیت درمانی گروهی باعث کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی در گروه آزمایش شد (۰۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که واقعیت درمانی گروهی در کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی سودمند است و می توان از این روش مداخله بر کمک به حل مشکلات دانشجویان کمک کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز دلی لر
Student, Department of Psychology, Islamic Azad University, Karaj Branch, Alborz, Iran
ناهید هواسی
Assistant Professor, Department of Psychology, Islamic Azad University, Eyvan-e-Gharb Branch, Ilam, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :