رابطه رهبری معنوی وحمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی پرستاران

مقدمه: تحقیقات نشان داده است عوامل مدیریتی و سازمانی زیادی در فروسودگی شغلی پرستاران نقش دارند بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه رهبری معنوی، حمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان بود. روش کار: روش این پژوهش همبستگی و جامعه آماری پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان به تعداد ۴۰۰۰ نفر بودند که براساس فرمول حجم نمونه کوکران ۳۵۱ نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های رهبری معنوی فرای و همکاران (۲۰۰۵)، حمایت سازمانی ادراک شده آیزنبرگر و همکاران (۱۹۸۶) و فرسودگی شغلی مسلش (۱۹۸۱) بود. یافته ها: روایی صوری و محتوایی هر سه پرسشنامه تایید گردید و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب رهبری معنوی ۰/۷۵، حمایت سازمانی ادراک شده ۰/۸۳و فرسودگی شغلی ۰/۷۴محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین رهبری معنوی (۰/۱۹۱- = r و ۰/۰۱> P) و مولفه های چشم انداز، ایمان به کار، عضویت، تعهد سازمانی و حمایت سازمانی ادراک شده با فرسودگی شغلی (۰/۲۰۳- = r و ۰/۰۱> P) رابطه معنادار و معکوس وجود دارد و رابطه مولفه های عشق به نوع دوستی، احساس معناداری و بهره وری از رهبری معنوی با فرسودگی شغلی معنادار نیست. بهترین پیش بینی کننده فرسودگی شغلی، حمایت سازمانی بود (۰/۰۱> P).