بررسی روش های تایید جای گذاری صحیح لوله تغذیه ای بینی معده ای در بخش های ویژه

مقدمه: جای گذاری لوله های تغذیه ای بینی معده ای (NGT) یکی از رایج ترین رویه ها در بخش های ویژه می باشد، لذا تعیین جای گذاری صحیح لوله تغذیه ای جهت جلوگیری از ورود اشتباهی به راههای هوایی که منجر به پنومونی، پنوموتراکس و حتی مرگ می شود، اهمیت ویژه ای دارد. هدف از این پژوهش مطالعه مروری روش های بررسی جای گذاری صحیح لوله بینی معده ای و محدودیت های همراه با این روش ها در بخش های ویژه می باشد. روش: مروری بر منابع انگلیسی با استفاده از پایگاه داده ای پزشکی PubMed ، Medline و CINAHL جهت بررسی روش های تایید جای گذاری لوله بینی معده ای ما بین سال های۲۰۱۴-۱۹۹۴ انجام پذیرفت. علاوه بر این جستجو منابع جهت صحت تشخیصی تمایز جای گذاری لوله بینی معده ای از راه های هوایی در روش های مختلف مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. ارزیابی کیفیت، استخراج داده ها و تجزیه و تحلیل در تمام مطالعات انجام شد. یافته ها: روش های مختلفی جهت بررسی تایید جای گذاری در این مطالعه مشخص شد که هر کدام همراه با محدودیت هایی می باشند. از ۱۹۴ مقاله مرتبط ۳۱ مورد تکراری بود. روش سمع رایج ترین روش و رادیوگرافی (x-ray) به عنوان روش استاندارد (gold standard) مشخص گردید. دیگر روش ها شامل دیدن مستقیم رنگ محتویات آسپیره شده، اندازه گیری PH مایع آسپیره شده، کاپنوگرافی و قراردادن لوله با دید مستقیم می باشد که هر کدام از این روش ها همراه با محدودیت هایی می باشند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه یک روش به تنهایی جهت جای گذاری لوله بینی معده ای وجود ندارد، توصیه می گردد بیش از یک روش جهت جای گذاری لوله در بیماران ویژه به کار گرفته شود. همچنین نیاز به پژوهش های بیشتر جهت تعیین روش های جدید و ایمن ضروری می باشد.