اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش نابهنجاری های رفتاری و عاطفی دانش آموزان دبستانی پسر کم توان ذهنی شهر کرمانشاه
محل انتشار: نشریه پرستاری کودکان، دوره: 4، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PEN-4-3_005
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش نابهنجاری های رفتاری و عاطفی دانش آموزان دبستانی پسر کم توان ذهنی در شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ انجام گرفت.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با روش پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمایشی و گروه گواه و جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر دوره ابتدایی مدارس استثنایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ می باشد. در این پژوهش ۳۰ دانش آموز با توجه به سن و نمرات هوش آن ها همتا سازی شدند. به این صورت که دانش آموزانی با هوشبهر ۷۰-۵۵ و سنین مشابه (دامنه سنی ۷ تا ۹ سال ) انتخاب شدند. پس از همتا سازی به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی نیز در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. ۱۲جلسه آموزش مهارت های اجتماعی هفته ای دوبار به مدت ۴۰ دقیقه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و مشارکت کنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند.
یافته ها: تحلیل یافتهها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان دادکه آموزش مهارت های اجتماعی باعث کاهش نابهنجاری های رفتاری و عاطفی دانش آموزان کم توان ذهنی شده است. مهمترین نتایج این پژوهش، موثر بودن مهارت های اجتماعی و مفید بودن آن در کاهش نابهنجاری های رفتاری و عاطفی رشد این کودکان میباشد.
نتیجه گیری: از اینرو میتوان نتیجه گرفت آموزش مهارت های اجتماعی، در کاهش نابهنجاری های رفتاری و عاطفی دانش آموزان دبستانی پسر کم توان ذهنی موثر بوده است .
کلیدواژه ها:
Social skills ، behavioral and emotional disorders ، primary school children low ، مهارت های اجتماعی ، نابهنجاری های رفتاری و عاطفی ، دانش آموزان دبستانی کم توان
نویسندگان
کژال اشته
MA in Psychology, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University of Kermanshah, Iran
جهانگیر کرمی
Associate Professor of Psychology, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
فاطمه طریقتی مرام
MA in Psychology, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University of Kermanshah, Iran
پریسا حیدری شرف
MSc in Psychology, Department of Psychology, Faculty of Social Sciences, Razi University of Kermanshah, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :