بررسی تطبیقی راهکارهای توانمندسازی در بافت های فرسوده شهری (مطالعه ی موردی: محله های باربند و فاز ۱ زمین شهری فیروزآباد)

در حال حاضر، سیستم پویای شهرها پیوسته در حال تغییر و تحول است و این امر سبب رو به رو شدن با مساله­ای به نام بافت­های فرسوده می­شود. این بافت ها یا هسته­های قدیمی شهرها بوده که به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده­اند و یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته­اند. از این­رو اکنون با مسائل بسیاری رو به رو بوده و این مشکلات را به سایر نقاط شهر نیز انتقال می­دهند. پژوهش حاضر به موضوع توانمندسازی سکونتگاه­های واقع در بافت فرسوده شهر فیروزآباد می­پردازد، محله­های باربند و فاز یک زمین شهری به عنوان محلات فرسوده و نوساز مورد مطالعه قرار گرفته­اند. روش تحقیق بر اساس هدف، عملی و بر اساس ماهیت، توصیفی- تحلیلی، می­باشد. روش جمع­آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه­ای، استفاده از پرسش­نامه، مصاحبه و برداشت­های میدانی و روش تجزیه و تحلیل در این تحقیق، تحلیلی - تطبیقی بوده که پس از برداشت­های میدانی در محلات و سپس محلات از ابعاد اجتماعی، اقتصادی و کالبدی با یک دیگر مقایسه شده­اند. نتایج نشان می­دهد، با توجه به آزمونt  گرفته شده در میان محلات مورد مطالعه، در زمینه خواسته­ی ساکنین، بهبود شرایط زندگی و احساس مسوولیت در قبال مشکلات، تفاوت معناداری وجود ندارد و هر دو محله تمایل به بهبود هرچه بهتر شرایط زندگی در محلات خود داشته و در این زمینه حاضر به مشارکت و همراهی می­باشند. از طرفی تجزیه و تحلیل کالبدی نشان می­دهد راهکار ارائه خدمات کارآمد شهرداری منجر به بهبود بافت فرسوده (محله باربند) شده، همچنین روحیه­ی مشارکت در ساکنین در حد بالایی قرار داشته و ایجاد یک نهاد محلی می­تواند به بهبود شرایط کمک کند.