بررسی قانون حاکم در حل اختلافات ناشی از تعهدات قهری و قراردادی در حقوق تجارت بین الملل با تاکیدی بر بهره مندی از نهاد داوری تجاری بین المللی

به طورکلی تعهدات به دودسته عمده تعهدات قراردادی وتعهدات غیر قراردادی منقسم می گردند. تعهدات غیرقراردادی در واقع تعهداتی می باشند که بر مبنایی قانونی و قهری استوارند و نه بر پایه قراردادی که بین متعاملین منعقد شده است. سوال اصلی نگارنده در این پژوهش این است که قانون قابل اعمال بر تعهدات غیر قراردادی در نظام حقوقی تجارت بین الملل و حقوق داخلی کدام است؟ و در صورت سپردن امر مورد اختلاف به داوری به چه شکل باید اقدام نمود؟ در این مقاله حدود و ثغور مسئولیت ناشی از تعهدات قهری و قراردادی در نظام حقوقی ایران و حقوق تجارت بین الملل تعیین نموده و قانون حاکم بر تعهدات غیرقراردادی در نظام حقوقی ایران با توجه به مبانی حقوق تجارت بین الملل مورد شناسایی قرار دهد در همین راستا سعی شده است که از نهاد داوری نیز در حل و فصل اختلافات در عرصه بین الملل بهره مند گردیم.