بررسی رابطه بین رشد پایدار و توسعه پایدار با مروری بر وضعیت ایران در این زمینه

توسعه و بالندگی هر جامعه ای در نتیجه برنامه ریزی توسعه و تدوین سیاست ها و استراتژی های توسعه پایدار است. توسعه به مفهوم تحول کیفی، گذار از دوره ای به دوره دیگر مستلزم ایجاد تغییر همه جانبه در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... است. منابع طبیعی جهان در همه جبهه ها مورد تهاجم قرار گرفته است. فعالیت های انسانی که چنین منابعی را مصرف می کنند باید به گونه ای مورد بازنگری قرار گیرند که به عملکرد بازآفرینی این دارایی ها اجازه عملکرد دهد. با توجه به خطر بالقوه تبدیل شدن مفهوم توسعه پایدار (SD) به عبارتی پوچ از محیط گرایی معاصر، تحلیل و بحث و بررسی کاملی از مفهوم مورد نیاز است. بین رشد پایدار و توسعه پایدار باید تمایز قائل شد. توسعه اقتصادی مبتنی بر رشد اقتصادی است، امروزه این مفاهیم بیش از هر زمان دیگری به یکدیگر مرتبط هستند، از طرف دیگر، مدل توسعه پایدار یک مفهوم چند رشته ای است و بر کاهش مصرف، تولید انرژی جایگزین پاک تر، محافظت از عوامل محیطی، کیفیت زندگی در پیچیدگی استاندارد متکی است. این مقاله برآن است تا رابطه بین رشد پایدار و توسعه پایدار و اثراتی که این دو بر روی هم می گذارند را بررسی کند، از طریق ابعاد و شاخص های این دو متغییر رابطه و تاثیر توسعه و رشد بررسی خواهد شد.