ارزیابی عوامل فرهنگ hse و نقش آن در کاهش حوادث ناشی از ساخت در پروژه های عمرانی

صنعت ساخت و ساز بعد از معادن بیشترین حوادث را در جهان به خود اختصاص داده است از این رو لزوم توجه به مسئله ایمنی در آن بارزتر می باشد. در ایران نیز صنعت ساخت و ساز با توجه به حجم بالی آن و استفاده از کارگران غیر مجرب، شرایط کاری بد و غیر قانونی، حوادث مرتبط با آن به طور چشمگیری در صدر حوادث ثبت شده قرار دارد. هر چند در دو دهه اخیر و به ویژه دهه کنونی مسئولن کشوری با برنامه ریزی و تدوین و الزام کارگاه های ساختمانی به آموزش و بکارگیری مسئولین ایمنی و سایر برنامه های مدون شده شاهد کاهش نرخ حوادث در کشور بوده ایم لیکن مطابق پژوهش های انجام شده و نتایج آن نشان دهنده این موضوع می باشد که تنها با تدوین دستورالعمل ها و روش اجرایی نمی توان محیط ایمنی را برای کارگاه ها ایجاد نمود. از آنجایی که فرهنگ ایمنی یکی از بنیادی ترین مسائل ایمنی در رابطه به کاهش میزان نرخ حوادث می باشد؛ ایجاد فرهنگ نیز به نوبه خود مستلزم هزینه های مالی و زمانی و تعهدات مدیران ارشد صنایع به ویژه صنایع ساخت و ساز می باشد، چرا که برای ایجاد رفتارهای ایمن، حداقل دو عامل تعهد مدیریت به ایمنی و ابراز این تعهد در گفته ها و اعمال مدیر اهمیت دارند، به گونه ای که برای کارگر موثر و قابل درک باشند. با توجه به نتایج حاصل از پژوهش های صورت گرفته آموزش مسائل ایمنی سرلوحه و مهمترین رکن را در ایجاد فرهنگ HSE بر عهده دارد و با بهبود سیستم آموزشی، مطالب آموزشی و همچنین کیفیت آموزش، جو ایمنی به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت. سایر عوامل ایجاد فرهنگ HSE نیز در کنار آموزش و همراستای با آن می تواند سرعت فرهنگ سازی در سازمان را افزایش و زمان آن را کاهش دهد.