مطالعه روابط پاراژنزی مجموعه کانی های ولاستونیت-پیروکسن-گارنت در اسکارن وژه (شمال خاوری اصفهان)
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 8، شماره: 30
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 173
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-8-30_001
تاریخ نمایه سازی: 5 دی 1400
چکیده مقاله:
اسکارن وژه در ۷۰ کیلومتری شمال خاوری اصفهان جای گرفته است. با جایگیری توده نفوذی وژه، با ترکیب گرانودیوریتی تا تونالیتی (الیگومیوسن)، در سنگ های کربناته رسی کرتاسه پیشین در این منطقه، اسکارنزایی در این سنگها روی داده است. برپایه بررسی های صحرایی و کانی شناسی، اسکارن در این منطقه از نوع کلسیک با مقادیر کم منیزیم است. ولاستونیت، پیروکسن، گارنت، اپیدوت، کوارتز و کلسیت از کانی های پدیدآمده در این اسکارن هستند. این کانی ها در دو مرحله پیش رونده و پس رونده پدید آمده اند: در مرحله نخست، دگرگونی پیش رونده ولاستونیت و پیروکسن (دیوپسید- هدنبرژیت) و در مرحله دوم، دگرگونی پیش رونده در پی دگرسانی پیروکسن و ولاستونیت، گارنت (گروسولار- آندرادیت) روی داده است. در هنگام مرحله پس رونده، با افزایش فوگاسیته اکسیژن، کانی گارنت به طور بخشی ناپایدار شده و اپیدوت و کلسیت های ثانویه و کوارتز پدید آمدهاند. با توجه به مجموعه کانیایی پدیدآمده، میتوان گفت که در مرحله پیش رونده که دمای سیال های ماگمایی ۵۰۰ تا ۷۰۰ درجه سانتیگراد بوده، کالک سیلیکات های بی آب پدید آمدهاند. مرحله پس رونده در دمای کمتر از ۴۷۰ درجه سانتیگراد آغاز شده است.
نویسندگان
احمد جمشید زایی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محمد علی مکی زاده
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
فریماه آیتی
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، ج. ا. ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :