اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب دانش آموزان تیزهوش دوره اول متوسطه

مقده و هدف: تکالیف زیاد و انتظارات غیرواقع بینانه اطرافیان، ممکن است دانش آموزان تیزهوش را مضطرب نماید. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب دانش آموزان تیزهوش دوره اول متوسطهانجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش­آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول شهر خرم­آباد در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود. در این پژوهش از روش نمونه­گیری تصادفی ساده استفاده شد. بدین صورت که از بین دانش­آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول شهر خرم­آباد، تعداد ۳۰ دانش­آموز به صورت تصادفی ساده انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش مداخله آموزش تنظیم هیجان (گروس، ۲۰۰۷) را طی دو و نیم ماه در ۱۰ جلسه ۷۵ دقیقه ای دریافت نمودند. این در حالی بود که افراد حاضر در گروه گواه این مداخله را در طول فرایند انجام پژوهش دریافت نکردند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب دانش آموزان تیزهوش تاثیر معناداری داشته است (۰۰۰۱/۰>p). علاوه بر این نتایج نشان داد که این مداخله توانسته تاثیر خود را در طول زمان نیز به شکل معناداری حفظ نماید (۰۰۰۱/۰>p). میزان تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر اضطراب دانش آموزان تیزهوش ۶۹ درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش تنظیم هیجان می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش اضطراب دانش آموزان تیزهوش مورد استفاده گیرد.