اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر افسردگی و کاهش ناامیدی افراد وابسته به مواد افیونی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر افسردگی و کاهش ناامیدی افراد وابسته به مواد افیونی تحت درمان MMT است.روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از پیش آزمون _ پس آزمون می باشد. حجم نمونه ۳۰ نفر بود که در دو گروه آزمایش و گواه مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت درمان شناختی – رفتاری منطبق بر پروتکل درمانی مایکل فری قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های، افسردگی بک (BDI-II) و ناامیدی بک (BHS) استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی – رفتاری موجب کاهش معنادار افسردگی و ناامیدی در افراد وابسته به مواد افیونی می شود.