بیلان انرژی و ساختار حرارتی مخازن در مناطق خشک

دانستن میزان تبخیر از سطوح آزاد آبی نظیر کانال­ ها، مخازن و دریاچه ها به ­منظور مدیریت صحیح و دقیق منابع آبی ضروری است. در این تحقیق، میزان تبخیر ماهانه با استفاده از روش بیلان انرژی برای دریاچه سد ساوه (الغدیر) بین سال­ های ۱۳۸۶-۱۳۷۴ محاسبه شده است. میزان تبخیر سالانه محاسبه شده با استفاده از این روش برای این حجم آبی از میزان بیشینه ۱۷۴ سانتی­ متر در سال ۱۳۸۴ تا مقدار حداقل ۱۵۱ سانتی ­متر در سال ۱۳۷۶ نوسان نشان می دهد. هم­چنین، الگوی تغییرات مقادیر ماهانه تبخیر از سالی به سال دیگر متفاوت است، ولی به ­طورکلی می­ توان گفت که الگوی مورد انتظار به­طور میانگین مقادیر اندک تبخیر در ماه­ های دی و بهمن و به دنبال آن افزایش تا ماه­ های خرداد و تیر است. بررسی ساختار حرارتی دریاچه سد ساوه نشان می ­دهد که شارهای انرژی ورودی و خروجی به این حجم آبی نوسانات زیادی از نظر مقدار و شدت دارا بوده، تشعشع خورشیدی و اتمسفریک ورودی و تشعشع طول موج بلند گسیل شده از آب دریاچه بزرگ­ترین مقادیر شار انرژی تبادلی برای این دریاچه کوچک و عمیق هستند.