بررسی اثر و ماندگاری تمرینات ثبات مرکزی بر ناتوانی و تعادل داینامیک زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

سابقه و هدف: کمردرد یکی از شایع ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است. تمرین درمانی یکی از رایج ترین روش های درمانی کمردرد است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات ثبات مرکزی بر ناتوانی و تعادل داینامیک در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی کنترل شده با طرح پیش آزمون، پس آزمون و یک دوره پیگیری، ۲۴ زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با دامنه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. ارزیابی ناتوانی با استفاده از شاخص ناتوانی اسوستری و ارزیابی شاخص های تعادل داینامیک (ثبات کلی، قدامی خلفی، جانبی داخلی و محدوده ثبات پویا) با استفاده از سیستم بایودکس انجام شد. گروه تجربی تمرینات ثبات مرکزی را سه بار در هفته و به مدت شش هفته دریافت کردند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه های تکراری مرکب در سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات ثبات مرکزی منجر به افزایش معناداری در محدوده ثبات و کاهش معناداری در میزان ناتوانی و شاخص های ثبات داینامیک کلی، قدامی خلفی و جانبی داخلی شد (۰۵/۰P≤). همچنین تفاوت معناداری در تمام متغیرهای اندازه گیری شده بین دو گروه بعد از مداخله و تفاوت معناداری بین تمام متغیرهای اندازه گیری شده بین دو گروه بین مرحله پیش آزمون و پیگیری وجود داشت (۰۵/۰P≤). نتیجه گیری: مطابق یافته های مطالعه حاضر، تمرینات ثبات مرکزی موجب بهبود ناتوانی و تعادل در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شد.