استفاده از عناصر کمیاب و نادر خاکی در تعیین منشاء ماگمای سازنده توده های نفوذی گرانودیوریتی- گرانیتی و دیوریتی مجموعه پلوتونیک قروه
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1400
چکیده مقاله:
مجموعه پلوتونیک قروه در جنوب قروه، ۸۰ کیلومتری شمالغرب همدان، در مختصات جغرافیایی¢۴۲ º۴۷ تا º۴۸ طول شرقی و ¢۵۰ º۳۴ تا ¢۱۰ º۳۵ عرض شمالی قرار دارد. این مجموعه در پهنه سنندج- سیرجان جایگزین شده است. نفوذیهای مافیک و فلسیک در این مجموعه شناسایی شده است و این مقاله بر بررسیهای ژئوشیمیایی سه واحد اصلی گرانودیوریت، گرانیت و دیوریت گابروئی متمرکز است. این واحدها بر اساس مشاهدات صحرایی، ویژگیهای کانیشناسی و ژئوشیمیایی تفکیک شده اند. دیوریتها به سبب محتوی سیلیس شان (۴۸ تا ۵۴ درصد) و نیز فراوانی کم عناصر ناسازگارشان Ba)، Nb و (La نسبت به گوشته غنی شده، مشخص میشوند، لیکن مقادیر این عناصر با فراوانی آنها در پوسته میانی شبیه است. افزون بر این، آنها از نسبت ۹۸/۰ – ۵۴/۱ Al۲O۳/(MgO + FeOt) = و نسبت مولی ۵۹/۰ – ۷۱/۰ CaO/(MgO + FeOt) = برخوردار هستند. بنابراین، احتمالا منشا ماگمای دیوریتی ذوب پوسته مافیک بوده است. شاخصهای ژئوشیمیایی و حجم زیاد سنگ های گرانیتوئیدی (گرانودیوریت و گرانیت) با این موضوع که آنها از طریق تفریق بلورین ماگمای والد بازالتی مشتق از گوشته توام با آلایش بهوجود آمده باشند، سازگار نیست. سنگ های گرانودیوریتی و گرانیتی دارای مقادیر متوسطی از نسبت مولیAl۲O۳/(MgO + FeOt) و CaO/(MgO + FeOt) هستند. این مشخصه بر ذوببخشی بدون آب متاگری واکها، به عنوان منبع پروتولیت، برای این گروه از سنگ ها (گرانودیوریتی –گرانیتی) دلالت دارد. بررسی داده های ژئوشیمیایی عناصر REE، Yو Sr در واحدهای اخیر نشان میدهند که پلاژیوکلاز و آمفیبول، بدون حضور گارنت، فازهای اصلی تفریق یافته در طی جدایش مذاب هستند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اشرف ترکیان
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :