بررسی مولفه های شایسته گزینی در مدیریت آموزشی با تاکید بر آموزه های نهج البلاغه

مدیریت آموزشی صحیح می تواند یکی از مهم ترین ابزار های آموزش و تربیت درست انسان ها باشد. هر جامعه ای که دارای مدیرانلایق در زمینه آموزش و پرورش است ، انسان های لایقی را می تواند به جامعه بفرستد. در اسلام کمال انسان رسیدن به قرب الهیمی باشد و اجرای صحیح اصول مدیریت آموزشی تاثیر بسزایی در تعالی انسان ها دارد . از ویژگی های برجسته حضرت علی (ع)اصلاح امور مدیریتی آموزشی می باشد. مدیران آموزشی ، در کیفیت اجرای برنامه های آموزشی و پیشبرد اهداف تعلیم و تربیتلازم است از ویژگی ها و شایستگی های متناسب با این مسئولیت خطیر برخوردار باشند؛ زیرا یک نظام آموزشی بدون بهره مندی ازمدیران شایسته ، دلسوز، متقی ، مخلص ، مدبر و با تجربه ، نایل به اهداف خود نمی گرددد ، بنابراین استفاده از چارچوب کلیو نظام مند و اجرای طرح های مناسب در زمینه جذب ، تربیت و نگهداری مدیران از ضروری ترین اقدامات در جهت اصلاح مدیریتآموزش و پرورش و حرکت به سوی اعمال اصل شایسته سالاری در مدیریت آموزشی است . پژوهش حاضر در صدد است بااستفاده از روش توصیفی- تحلیلی و به کارگیری روش تحلیل متن به شیوه قیاسی - استقرایی ، با در نظر گرفتن مفهوم شایستگیو فرایند شایسته سالاری ، به بررسی صلاحیت های شخصی مدیران آموزشی از دیدگاه امام علی در نهج البلاغه بپردازد. یافتههای تحقیق بیانگر آن است که در رویکرد شایسته گزینی ، ویژگی های قدرت تسلط بر خویشتن هنگام برانگیختگی ، قاطعیت،رازداری و عیب پوشانی ، رفق و مدارا و وفای به عهد و پیمان ، از جمله صلاحیت های شخصی مدیران آموزشی در نهج البلاغهاست که از نظر متخصصان علوم دینی و دانش مدیریت بیشترین اهمیت را دارا می باشند.