بررسی سقط جنین از بعد اخلاق زیستی و کرامت انسانی با تاکید بر آموزه های قرآن و حدیث

زمینه و هدف: از نخستین وظایف والدین در برابر فرزند، رعایت حقوق او در مراحل جنینی از جمله فراهم نمودن محیطی سالم برای او از لحاط جسمی و روانی است، این حق با انعقاد نطفه نمودار میشودو مبنی آن ارزش و کرامتی است که برای جنین مقرر شده است اما هماکنون سقط جنین کم وبیش در اثر عوامل مختلف در جوامع انسانی اتفاق می افتد؛ در صورتی که این عمل با مجوز شرع انجام نشود،افزون بر ناهمگون بودن با کرامت ارزش شناختی انسان، با کرامت هستی شناختی انسان نیز ناسازگار است. در این مقاله بر آنایم تا مسئله ی نادرستی سقط جنین از بعد اخلاق زیستی و کرامت انسانی را باتاکید بر آموزه های قرآن و حدیث بررسی کنیم. روش شناسی: این مطالعه، مروری بر مقالات و نشریات مرتبط با موضوع سقط جنین از منظر الهیات اخلاقی قرآن، طی سالهای اخیر است که در پایگاه های معتبر داده از جمله Civilica, magiran و پورتال جامع علوم انسانی منتشر شده است. یافته ها: جنین از حیث دمیده شدن روح در آن، می تواند از شرایط انسان مستقل برخوردار باشد و هرانسانی نیز از حیث انسان بودن ارزش و کرامت هستی شناختی و ذاتی دارد که این نوع کرامت را خدا به انسان ارزانی داشته و از افعال خداوند محسوب می گردد. بنابراین از این حیث که کرامت هستی شناختی از مسائل کلامی است و با سقط جنین حق حیاتی که از لوازم کرامت هستی شناختی انسان است؛ از او سلب می گردد. اگرچه استقلال نداشتن جنین و وابسته بودنش به بدن مادر تا قبل از تولد انگارهای است که در برخی از کشورهای غربی مطرح است اما اسلام با رد آن بر استقلال جنین حتی در شکم مادر، تاکید می کند. از دیدگاه قرآن، جنین در همهی مراتب، کرامت هستی شناختی دارد که موجب حرمت سقط آن می شود. نتیجه گیری: برخوردای جنین از نفس، برآیندش اثبات انسان بودن اوست لذا جنین که از ابتدا همراه با نفس بوده و هر مرتبه اش حظی از انسانیت دارد و طبق آیات و روایات، هر چیزی که حظی از انسان داشته باشد، از بین بردنش یا محافظت نکردن از آن با کرامت هستی شناختی که خدا به آن داده است، در تناقض است و کسانی که بدون مجوز دست به سقط جنین می زنند؛ گویا جنین را از جنس انسان نمی دانند، که این نمونه ی نقض کرامت هستی شناختی انسان بوده و برآیندش ایستادگی در مقابل فعل خدا است.