آیا مصرف چای شانس افسردگی در سالمندان را کاهش می دهد؟: مطالعه ای مورد-شاهدی
محل انتشار: مجله سالمندشناسی، دوره: 2، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 324
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOGE-2-1_004
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: افسردگی یک بیماری مزمن و شایع در میان سالمندان است که منجر به کاهش کیفیت زندگی، اختلال در عملکرد روزانه و ایفای نقش های فردی، اجتماعی و خانوادگی آنها می شود. یکی از عوامل احتمالی پیشگیری کننده از افسردگی مصرف چای است. با توجه به نتایج متناقض مطالعات خارجی و نبود مطالعه داخلی در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین مصرف چای و افسردگی در سالمندان انجام شد.
روش: این مطالعه مورد شاهدی در سال ۱۳۹۵ بر روی ۲۶۰ نفر سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان سقز و به روش نمونهگیری خوشهای انجام شد. با استفاده از مقیاس افسردگی سالمندان و تایید روانپزشک، نمونهها به دو گروه افسرده و غیرافسرده تقسیم و از نظر سن، جنس، تحصیلات و شاخص توده بدنی همسان شدند. سپس میزان مصرف چای در آن ها ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و به کمک آزمون های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد مطالعه ۶/۳۵± ۶۹/۸سال بود. ۶۴/۲درصد نمونه ها (۱۶۹ نفر) در روز کمتر از ۳ فنجان چای مصرف می کردند. نتایج نشان داد که بین افسردگی با مصرف چای ارتباط معناداری وجود داشت؛ به طوری که ۵/۱ درصد افراد افسرده و ۳۳/۵درصد افراد غیر افسرده روزانه حداقل ۳ فنجان چای مصرف می کردند و شانس ابتلا به افسردگی در افرادی که روزانه بیش تر از ۳ فنجان چای مصرف می کردند، ۶۶ درصد کمتر از افراد با مصرف کمتر از ۳ فنجان چای روزانه بود (p < ۰.۰۰۱, ۹۵% CI: ۰.۲۶۷-۰.۴۳۷, OR = ۰.۳۴۱).
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که رابطه احتمالی بین مصرف چای با افسردگی در سالمندان وجود دارد و با توجه به شیوع بالای افسردگی در سالمندان، مداخلات پیشگیرانه ای از جمله مصرف منظم و متعادل چای به صورت روزانه توصیه می شود
نویسندگان
محمد فرج زاده
Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
رضا قانعی قشلاق
Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
ناصر رشادمنش
Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
مژده زارعی
Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
هادی امینی
Kurdistan University of Medical Sciences, Sanandaj, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :