نشان دارسازی و بررسی زیستی کمپلکس های نشان دار زولدرونیک اسید با Sm۱۵۳ و Yb۱۷۵

تهیه و تولید عوامل تسکین دهنده­ ی درد استخوان برای بیمارانی که در مراحل نهایی سرطان قرار دارند، به طور روز افزونی در حال گسترش است. زولدرونیک اسید ](۱-هیدروکسی-۲-ایمیدازول-۱-ایل- فسفونواتیل) فسفریک اسید مونو هیدرات[ نشان دار شده با ۱۵۳Sm و ۱۷۵Yb می ­تواند به عنوان عوامل درمانی بالقوه جهت درمان تسکینی استخوان استفاده شود. در این مطالعه، کمپلکس های زولدرونیک اسید-۱۵۳Sm و زولدرونیک اسید-۱۷۵Yb با استفاده از لیگاند تجاری زولدرونیک اسید، به ترتیب ۱۷۵YbCl۳۱۵۳SmCl۳در دمای  ۶۰۰C تهیه شدند. ۱۵۳SmCl۳ و ۱۷۵YbCl۳از طریق تابش نوترون حرارتی (n. cm-۲ .s-۱  ۴*۱۰۱۳) به اکسید فلزی طبیعی به دست آمدند. خلوص رادیوشیمیایی کمپلکس های زولدرونیک اسید-۱۵۳Smو زولدرونیک اسید-۱۷۵Ybبه روش RTLC و HPLC بررسی گردیدند. مطالعات پایداری در حضور سرم انسانی و تست اتصال به هیدروکسی آپاتیت انجام شدند (بیش از ۹۷%). مطالعات توزیع بافتی در موش سوری برای کمپلکس های زولدرونیک اسید-۱۵۳Sm و ۱۷۵YbCl۳ به مدت ۲ تا ۴۸ ساعت و برای کمپلکس زولدرونیک اسید-Yb۱۷۵ و ۳YbCl۱۷۵ طی ۲ تا ۹۶ ساعت پس از تزریق انجام گردید. بیش ترین تجمع در بافت استخوانی برای زولدرونیک اسید-۱۵۳Smحدود ۴% بود که ۴۸ ساعت پس از زمان تزریق به دست آمد. هم چنین برای زولدرونیک اسید-۱۷۵Yb، بیش ترین مقدار تجمع در بافت استخوانی حدود ۱۰% بود که ۴۸ ساعت پس از زمان تزریق به دست آمد. با بررسی­ های انجام شده برای هر دو کمپلکس، خلوص رادیوشیمیایی بالا و پایداری قابل قبول در حضور سرم انسانی به دست آمد. با این وجود، کمپلکس های تهیه شده در این پژوهش به دلیل جذب بیش از حد در کبد که احتمالا به دلیل شکستن ساختار ترکیبات در بدن و رهاسازی فلز آزاد یا تولید کلوئیدهای ناخواسته برای بررسی های انسانی مناسب نمی باشند.