مطالعه ی نظری و تجربی تولید رادیونوکلید درمانی تربیم-۱۶۱ در رآکتور تحقیقاتی تهران

 تربیم-۱۶۱ به دلیل ویژگی های مناسب واپاشی، یک رادیو نوکلید امیدبخش برای توسعه ی کمپلکس های درمانی جدید است ومی تواند جای گزین مناسبی برای لوتسیم-۱۷۷ باشد. در این مطالعه، روش های تولید تربیم-۱۶۱، مورد ارزیابی نظری و عملی قرار گرفت. درشیوه ی نظری، با حل معادله های دیفرانسیلی زنجیره ی واپاشی و با اعمال مقدارهای ثابت موجود در معادله ها، فعالیت پرتوزایی رادیونوکلیدتربیم-۱۶۱ و تمام ناخالصی های تولیدی محاسبه شد. روش عملی غالب تولید تربیم-۱۶۱، تولید غیرمستقیم آن از طریق واکنش زنجیره ای Tb۱۶۱Gd (β-)۱۶۱Gd(n, γ)۱۶۰ است. در این روش از هدف گادولینیم-۱۶۰ غنی شده و یا گادولینیم طبیعی استفاده می شود. در مطالعه ی حاضر، برای تولید تربیم-۱۶۱، گادولینیم طبیعی در رآکتور تحقیقاتی تهران با شار نوترون گرمایی حدود ۱-s ۲-cm ۱۰۱۳×۳ به مدت۳۴ ساعت مورد پرتودهی قرار گرفت. فعالیت هر کدام از محصول های واکنش با استفاده از طیف سنجی پرتو گاما ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در این شرایط، حدود ۱۱/۰ میلی کوری تربیم-۱۶۱ تولید شده بود. داده های حاصل از حل معادله های واپاشی، این مقدار را تایید نمود. لذا، می توان نتیجه گرفت که با پرتودهی طولانی مدت ۱۰ میلی گرم از گادولینیم-۱۶۰ غنی شده، تولید حدود صد میلی کوری تربیم-۱۶۱ امکان پذیر خواهد بود.