اثرهای مکانی در تعیین مقدار رآکتیویته و کاربرد مدل نقطه ای در رآکتورهای قدرت

هدف این پژوهش تعیین روشی است که به وسیله ی آن بتوان رآکتورهای بزرگی هم چون VVER۱۰۰۰ را با مدل نقطه ای توصیف کرد و معادلات سینتیک نقطه ای را در آن ها به کار برد. با این روش می توان مقدار رآکتیویته ی درون قلب رآکتور را در حالت های گذرا با دقت بسیار خوبی به صورت لحظه ای بدون آن که بزرگی و ابعاد رآکتور تاثیری در معادلات سینتیک رآکتور و مقدار رآکتیویته ی اندازه گیری شده داشته باشد، تعیین نمود. در این طرح نشان داده شده استکه در رآکتورهای بزرگ چنان چه در هر لحظه از زمان شار نوترونی درون قلب را برابر با شار بیشینه ی موجود در قلب رآکتور در آن لحظه در نظر بگیریم، می توان رآکتور را به صورت یک نقطه در نظر گرفت که شار نوترونی آن maxΦ است. در این پژوهش به بررسی طرح های دیگری هم که به وسیله ی آن ها بتوان رآکتور را به صورت نقطه ای در نظر گرفت پرداخته شده و با طرح شار بیشینه مقایسه و نشان داده شده است که طرح شار بیشینه دقیق ترین و کاربردی ترین روش برای تقریب زدن یک رآکتور با مدل نقطه ای می باشد.