امکان سنجی طراحی و ساخت زیست - صافی برای ایزوتوپ پایدار و رادیوایزوتوپ مولیبدن - ۹۹ به وسیله ریزسازواره ها(۱)

در این کار پژوهشی، ۲۳ سویه(۲) باکتریایی گردآوری شده از آبهای آلوده به مواد رادیوآکتیو در مناطق مختلف رامسر، خاکهای جزیره هرمز، چگاله های (کنسانتره های) مس و مولیبدن و خاکهای مناطق مختلف معدن مس سرچشمه خالص سازی و بررسی شده اند. از میان سویه های جداسازی شده از نمونه ها، تنها سویه های جداشده از خاکهای معدن مس سرچشمه، قابلیت رشد در محیطهایی تا غلظت ppm ۱۰۰۰ مولیبدن را داشتند، و توان جذب مقدار مولیبدن بیشتری نسبت به سویه های دیگر نشان دادند. در بررسی pH جذب، ۴ = pH به عنوان pH بهینه انتخاب شد. نقش غلظت مولیبدن در فرایند جذب نیز در محدوده ۵۰ تا ppm ۱۰۰۰ مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل نشان دادند که بیشترین جذب مولیبدن تا غلظت ppm ۲۰۰ به مقدار ۴۰% است. آزمایشهای دینامیکی سویه های خالص سازی شده نمایانگر این کیفیت بودند که “زیست- توده(۳)” باکتریها در ۳۰ دقیقه اولیه مجاورت با محیط فلزی، تقریبا تا حد ۹۵% اشباع می شود. متوسط وزن خشک باکتریها از ۰.۱ تا ۰.۷  گرم در هر لیتر مواد طبیعی موجود در محیط و ظرفیت جذب زیست توده ها از ۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم مولیبدن در هر گرم وزن خشک است. مقایسه مقادیر جذب مولیبدن با غلظت های بالا در سویه های مقاوم با جذب آن در سویه های اولیه نشان داد که سویه های اولیه از ۲۶ تا ۹۰ درصد و سویه های مقاوم از ۳ تا ۷۷ درصد مولیبدن را از محیط حاوی ppm ۲۰۰ جذب می کنند. گرچه سازوکار جذب مولیبدن به درستی مشخص نیست، لیکن با توجه به pH بهینه جذب می توان گفت که قسمت عمده گونه های آنیونی پلیمری و یونهای مولیبدات توسط باکتریها جذب می شوند. هدف این پژوهش در نخستین مرحله، مطالعه مقادیر جذب مولیبدن توسط ریزسازواره ها و تعیین شرایط بهینه جذب به منظور تهیه رادیوایزوتوپ مولیبدن است که در پزشکی هسته ای برای مصارف تشخیصی بسیار اهمیت دارد.