استفاده از روش ایزوتوپی ازت-۱۵ در بررسی کارایی سطوح مختلف اوره تحت سیستم کود-آبیاری قطره ای و مقایسه آن با روش شیاری در گیاه گوجه فرنگی

برای تعیین سطح مقدار مناسب اوره به منظور افزایش کارایی مصرف ازت و میزان تولید محصول در سیستم کود- آبیاری قطره ای(۱)و مقایسه آن با “ روش شیاری “ کود و آب دهی سنتی،  آزمایشی به صورت طرح قطعه های کاملا تصادفی در پنج تیمار و چهار تکرار در کرتهای ۳۵ متر مربعی  به اجرا درآمد. تیمارهای No، ۱N ، ۲N و ۳N به ترتیب با مقادیر ۰ ، ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم ازت در لیتر (بصورت کود اوره) و همراه با آب در سیستم کود- آبیاری قطره ای به عمل آمد. در تیمار شیاری (Ns)، از معادل سطح کودی تیمار ۲N به صورت کاشت ردیفی استفاده شد. شش گیاه در وسط هر کرت انتخاب و کود اوره نشاندار شده با ازت – ۱۵ به آنها داده شد. کنترل رطوبت ناحیهء ریشه گیاه و برنامه ریزی آبیاری، به وسیلهء دستگاه نوترون سنج صورت گرفت. نتایج حاصل نشان می دهند که با وجود افزایش مقادیر کود در سیستم کود- آبیاری، سهم گیاه در جذب عنصر ازت تقریبا” ثابت می ماند و در نتیجه به مقدار اتلاف افزوده می شود. بر این اساس، تیمار ۱N با استحصال ۵۴ % ازت از کود، بیشترین کارایی مصرف کود اوره را در شرایط بکار رفته داشته است. تیمارهای ۲N و ۳N به ترتیب مقادیر ۳۹% و ۳۱ %  ازت دریافت کرده اند، و سیستم آبیاری شیاری با اتلاف ۸۳ % از ازت کود، کمترین بازدهی را داشته است.