رابطه سرمایه های روانشناختی و الگوهای ارتباطی با خشونت خانگی در زنان متاهل در سال ۱۳۹۵

چکیده پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی و الگوهای ارتباطی با خشونت خانگی انجام گرفت. برای انجام این پژوهش ۲۰۳ زن، به روش نمونه­گیری دردسترس از بین زنان متاهل سطح شهر بجنورد انتخاب شدند. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود و برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه­ تاکتیک های تعارضی (CTS-۲) استراس و همکاران، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز (PCQ) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین- کریستنسن و سولاوای (CPQ) استفاده شد. تحلیل داده­ها نیز با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که الگوی سازنده گرایی متقابل، خشونت دریافت شده را در جهت منفی (۰۱/۰>P) و الگوی توقع/ کناره گیری نیز خشونت دریافت شده را در جهت مثبت پیش بینی می کند (۰۵/۰>P). همچنین نتایج نشان داد که  سرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی و امیدواری)، خشونت خانگی را به طور معناداری در جهت منفی پیش بینی می کنند (۰۵/۰˂P). با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که الگوهای ارتباطی ناکارآمد و سرمایه های روانشناختی پایین زنان منجر به افزایش میزان خشونت اعمال شده بر آنان می شود و به نوعی می توان بخشی از میزان خشونت دریافت شده را با ویژگی های شخص قربانی خشونت، مرتبط دانست.