رابطه سبک های مدیریتی و سرمایه اجتماعی با سازگاری اجتماعی مدیران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک های مدیریتی و سرمایه اجتماعی با سازگاری اجتماعی مدیران انجام شد. این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه مدیران مدارس شهر قرچک در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ بود. از میان آنان ۱۶۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و همه آنها پرسشنامه های چندعاملی مدیریت (بس و آوولیو، ۱۹۹۵)، سرمایه اجتماعی (پاژاک، ۲۰۰۶) و سازگاری اجتماعی (بل، ۱۹۶۱) را تکمیل کردند. داده ها با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام به گام تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که بین سبک مدیریتی تحول آفرین، سبک مدیریتی تبادلی و سرمایه اجتماعی با سازگاری اجتماعی مدیران رابطه مثبت و معنادار و بین سبک مدیریتی عدم مداخله گر با سازگاری اجتماعی مدیران رابطه منفی و معنادار وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که سبک مدیریتی تحول آفرین، سرمایه اجتماعی و سبک مدیریتی تبادلی توانستند ۱/۲۹ درصد از تغییرات سازگاری اجتماعی مدیران را پیش بینی کنند (۰۱/۰P<). با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود مشاوران و روانشناسان برای بهبود سازگاری اجتماعی مدیران به ترتیب سبک مدیریتی تحول آفرین، سرمایه اجتماعی و سبک مدیریتی تبادلی آنان را از طریق کارگاه های آموزشی افزایش دهند.