مالکیت منابع نفت و گاز درجا و بهره برداری از آن در فقه اسلام
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRJ-13-46_004
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
بحث راجع به مالکیت معادن نفت و گاز در فقه اسلام را میتوان در ضمن باب مالکیت معادن تفحص نمود. از مجموع آراء فقها مستفاد میشود که در باب مالکیت معادن، برحسب این که ظاهری باشد یا باطنی، اقوال متفاوتی وجود دارد که عمدتا حول نظامهای «انفال» و «مشترکات عامه» دوران دارند. با استنباط از ملاکات رایج تقسیم بندی معادن در فقه، نفت و گاز، بر خلاف دریافت مشهور، با لحاظ تغییر ماهیت و کاربرد موضوع در عصر حاضر، جزو معادن باطنی به حساب میآید. نظام فقهی بهرهبرداری از معادن نفت و گاز، بر حسب این که جزو انفال محسوب شود یا مشترکات عامه، متفاوت خواهد بود. در این تحقیق با توجه به تفسیری که از مفهوم مالکیت در انفال به عمل میآید این تفاوت کمرنگتر خواهد شد. معادن اعم از این که انفال باشد یا مشترکات عامه، در مالکیت اداری حاکم اسلامی قرار می گیرد و حاکم اسلامی نیز میتواند بر پایه ی مصلحت عامه و منفعت عمومی نسبت به اقطاع معادن به اشخاص ذیصلاح در چارچوب نظامات مبین اقدام نماید. البته، اقطاع معادن مفید اباحه است و نه ملکیت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالرحیم مرادی
شیراز
مسعودرضا رنجبر
شیراز