بررسی بیان ژن های کلیدی مسیر بیوسنتز بتا کاروتن در Dunaliella salina تحت شرایط متفاوت نور و شوری

ریز جلبک دونالیلا سالینا (Dunaliella salina) با قابلیت انباشتگی مقادیر قابل توجه بتا کاروتن به عنوان یک مدل مناسب جهت بررسی نحوه بیان ژنهای فیتوئندسچوراز و لیکوپنبتاسیکلاز دخیل در مسیر بیوسنتز بتا کاروتن در شرایط محیطی متفاوت از نظر نور و شوری مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با دو شدت نور (۲۰۰ و ۱۰۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع) و دو سطح شوری (۲ و ۴ مولار نمک کلرید سدیم) به مدت زمان ۴ روز طراحی و اجرا شد. افزایش بیان فیتوئن دسچوراز در تیمار نور ۲۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری ۴ مولار و نور ۱۰۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری ۲ مولار مشاهده گردید. ژن لیکوپن بتاسیکلاز در تیمار های (نور۲۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری ۲ مولار)، (نور ۱۰۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری۲ مولار) و (نور ۱۰۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری ۴ مولار) افزایش بیان داشت. بیشترین میزان بتاکاروتن در تیمار با شدت نور ۱۰۰۰ میکرومول فوتون بر متر مربع و شوری ۲ مولار مشاهده شد که نتیجه افزایش بیان همزمان ژن های مذکور می باشد. با توجه به نتایج حاصل می توان گفت تغییر شدت نور بیش از تغییر میزان شوری محیط بر افزایش رونویسی دو ژن مسیر بیوسنتزی بتاکاروتن (فیتوئن دسچوراز و لیکوپن بتا سیکلاز) تاثیرگذاشته که نتیجه نهایی این افزایش بیان، سنتز و انباشتگی بتاکاروتن جهت مقابله با آسیب های اکسیداتیو ناشی از تنش اولیه نوری می باشد.