نقش تنظیم کنندههای رشد، غلظت ساکارز و سرمادهی بر پرآوری، رفع رکود و تولید پداژک در دو رقم گلایول
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 8، شماره: 33
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 206
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-8-33_013
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
ریزازدیادی در محیط درون شیشه به عنوان جایگزین روش های تجاری برای تکثیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. با توجه به جایگاه گلایول در بازار گیاهان زینتی ایران و به منظور ارایه پروتکل مناسب جهت تکثیر پداژه های گلایول به روش کشت بافت جهت بررسی بهترین تیمار هورمونی برای ریشه زایی و تولید شاخساره از ترکیب ۳ سطح نفتالین استیک اسید و ۵ سطح بنزیل آمینوپورین با ۲ نوع ریزنمونه جوانه راسی و قسمت بالایی پداژه استفاده شد. در ادامه به منظور تولید پداژک از گیاهچههای تولید شده از طریق کشت بافت از ۳ غلظت مختلف ساکارز در محیط کشت مایع استفاده شد. به منظور شکست خواب نیز از سرمادهی در زمان های مختلف استفاده شد. این آزمایشات بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، بیشترین تعداد شاخساره (۱۴) و ریشه (۱۲) در محیط MS حاوی ۲ میلیگرم بر لیتر بنزیلآمینوپورین همراه با ۵/۰ میلی گرم بر لیتر نفتالیناستیکاسید در رقم White به دست آمد و بیشترین تعداد پداژک (۱۲ عدد) و بزرگترین قطر پداژک (۵/۱۴ میلی متر) مربوط به همین رقم در محیط MS حاوی ۶۰ گرم بر لیتر ساکارز بود. نتایج بررسی شکست خواب که با تیمار سرما در دمای ۴ درجه سانتیگراد در۳ زمان مختلف انجام شده بود حاکی از آنست که تیمار سرما به مدت ۳ ماه در هر دو رقم بهترین زمان برای شکستن دوره خواب است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اشکانه کلانتری
Department of Agriculture, Malayer University, Malayer, Iran
پریسا کوباز
Department of Molecular Physiology, Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran, AREEO, Karaj, Iran
مجید رستمی
Department of Agriculture, Malayer University, Malayer, Iran
محمد فتحی قره بابا
Department of Molecular Physiology, Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran, AREEO, Karaj, Iran
نرگس مجتهدی
Department of Tissue culture, Agricultural Biotechnology Research Institute of Iran, AREEO, Karaj, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :