تاثیر تنش خشکی و تعدیل کننده های تنش بر صفات بیوشیمیایی گل همیشه بهار (Calendula officinalis L.)
محل انتشار: مجله فرآیند و کارکرد گیاهی، دوره: 8، شماره: 33
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 189
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-8-33_014
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
به منطور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی و محلولپاشی با تعدیل کنندههای تنش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار از آبان ماه تا اسفندماه سال ۱۳۹۷ در گلخانه و آزمایشگاه کشاورزی دانشگاه پیام نور ارومیه اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل دور آبیاری با ۴ سطح (۳، ۶، ۹ و ۱۲ روز) و تعدیل کنندههای تنش خشکی در چهار سطح (عدم محلولپاشی (شاهد)، محلولپاشی با اسید سالیسیلیک با غلظت ۲ میلیمولار، گلایسین بتائین با غلظت ۵ میلیمولار و سولفات روی با غلظت ۵ در هزار) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی و تعدیل کنندههای تنش بر صفات مورفولوژیک، رنگیزههای فتوسنتزی و درصد و عملکرد اسانس معنیدار بود. بیشترین (۴۱۹/۰ گرم در گلدان) و کمترین (۰۴۵/۰ گرم در گلدان) وزن خشک ریشه به ترتیب از تیمار دور آبیاری ۳ روز در شرایط محلولپاشی با سولفات روی و دور آبیاری ۱۲ روز در شرایط بدون محلولپاشی بدست آمد. با افزایش دور آبیاری از سه روز به ۱۲ روز، ارتفاع بوته، طول ریشه، قطر ریشه، قطر ساقه، محتوای کلروفیل a و b و محتوای نسبی آب برگ کاهش یافت اما پرولین، نشت الکترولیت، درصد اسانس و دمای برگ افزایش معنیداری پیدا کرد. به نظر میرسد در تمام سطوح آبیاری، محلولپاشی با گلایسین بتائین در مقایسه با سایر تعدیل کنندهها در افزایش محتوای کلروفیل a، محتوای نسبی آب برگ و کاهش نشت الکترولیت در تمام سطوح آبیاری موثرتر بود. میزان پرولین با کاربرد سولفات روی افزایش معنیداری یافت و محلولپاشی با سالیسیلیک اسید باعث کاهش دمای داخلی برگ گردید. بیشترین دمای داخلی برگ (۹۳/۲۳ سانتیگراد) و پرولین (۹۹/۱۸۰ میلیمول در کیلوگرم وزن خشک برگ) و کمترین دمای داخلی برگ (۱۲/۲۱ سانتیگراد) و پرولین (۰۲/۱۳۱ میلیمول در کیلوگرم وزن خشک برگ) به ترتیب از تیمار دور آبیاری ۱۲ و ۳ روز حاصل شد. اگرچه بیشترین درصد اسانس (۱۳/۰ درصد) از دور آبیاری ۹ روز حاصل شد اما با توجه به کاهش شدید رشد گیاه، عملکرد اسانس در این تیمار کاهش معنیداری یافت و کمترین مقدار عملکرد اسانس از دور آبیاری ۱۲ روز (۰۰۷/۰ گرم بر گلدان) بدست آمد. براساس نتایج بدست آمده در این آزمایش میتوان بیان کرد که هر چند با افزایش فواصل آبیاری و بهتبع آن بروز تنش خشکی از عملکرد گیاه همیشه بهار کاسته میشود اما با کاربرد تعدیل کننده های تنش خشکی میتوان تا حدی اثرات سوء تنش خشکی بر این گیاه را کاهش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل قلی نژاد
Associate Professor, Department of Agricultural Sciences, Payame Noor University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :