مطالعات میکرومورفولوژیکی کانیهای گچی در خاکهای Aquisalids در استان گلستان

اراضی شور و گچی جزئی از خاکهای متداول در مناطق خشک و نیمهخشک با بارندگی کمتر از 400 میلیمترمیباشند. در مقایسه با خاکهای آهکی، اطلاعات موجود درباره این خاکها بسیار اندک است. خاکهای گچی حدود17/5 درصد از کشور ما را به خود اختصاص داده و بنظر میرسد که ایران بیشترین وسعت اراضی گچی را دارا میباشد. لذاشناسایی و بررسی نحوه تشکیل و تکامل این خاکها بدلیل مشکلاتی که در ساخت ابنیه و امور کشاورزی ایجاد میکنند، دارای اهمیت میباشد. بدین منظور، خاکهای واقع در اراضی پست استان گلستان با طبقه بندی Aquisalids بدلیل دارا بودن مقادیر قابل توجه گچ در طول پروفیل خود مورد مطالعه و بررسی میکرومورفولوژیکی قرار گرفتند. بنابراین نمونهبرداری از 2 پروفیل Aquisalids صورت گرفت و خاکها براساس سیستمهای تاکسونومی وWRB طبقهبندی شدند. سپس مقاطع نازک تهیه شده توسط میکروسکوپ پلاریزان مطالعه شدند. در این دو پروفیل بدلیل وجود زهکشی ضعیف، بلورهای گچ در اندازههای بزرگ علاوه بر درون حفرات، در زمینه خاک نیز پخش بودند. بلوره هابه شکلهای پرشدگی و پوشش در درون حفرات و زمینه خاک، عدسی شکل (lenticular) عمود بر دیواره حفرات، رزت،(rosset)زنوتاپیک (xenotopic)،هیپ ایدیوتاپیک (hypidiotopic) و اطراف اکسیدهای آهن و منگنز نیز وجود داشتند. این بلورهای گچ پدوژنیک عمدتاً از نوع گوشهدار بوده و بهشکل پرشدگی و یا منفرد در ماتریکس خاک ودر درون حفرات وجود داشتند.