رخساره ها و محیط های رسوبی سازندهای دلیچای ولار در منطقه پلور

سنگهای ژوراسیک میانی – بالایی (باژوسین – کیمریجین) در منطقه پلور گسترش دارند. به منظور تعیین رخساره ها و محیط های رسوبی سازندهای دلیچای و لار رخنمونهای این سازند در جاده ارتباطی تهران – آمل در منطقه پلور (ناحیه پل دختر) مورد بررسی قرار گرفته است. در منطقه مورد مطالعه سازند دلیچای بگونه هم شیب بر روی سازند شمشک قرار دارد ولی مرز آن با سازند شمشک پوشیده شده است. مرز بالایی سازند لاریک سطح فرسایشی است که بوسیله آهک های کرتاسه بالایی پوشیده شده است. بررسی های میکروسکوپی به شناسایی میکروفاسیس های(Shale)Al، (Fossiliferous lime mudstone) A2، (Bioturbated bioclast wackestone) A3 ، A4(Bioclast packstone) و (Tubipuhytes/Cyanobacteria boundstone) وابسته به کمربند رخساره ای دریای باز انجامیده است. تناوب آهکهای نازکلایه میکریتی و شیل (رخساره های A2,A1) بیوکلاستهای دریای باز، آشفتگی زیستی فراوان و پوشیده شدن رخساره های A2,A1 با رخساره های کم عمق تر (A4,A3) نشان می دهد که این رخساره ها در بخش عمیق (دور از ساحل سدی) در زیر عمق تاثیر امواج نهشته شده آن. رخساره های A4,A3 در بخش کم عمق تر (نزدیک به سدهای کربناته) نهشته شده اند. فراوانی تیوبی فیت ها، سیانوباکتریها و تربلاها (Terrebellid worm tube) در رخساره A5 نشان می دهد که این رخساره وابسته به پشته های گلی است که در بخش های مختلف شیب قاره / رمپ انتهایی پدید می آیند. رخساره باند ستون تیوبی فیت سازند لار در سایر مناطق البرز گزارش نشده است. نبودن رخساره های سدی، لاگونی و پهنه های جزر ومدی نشان می دهد که در زمان رسوبگذاری منطقه پلور در بخش انتهایی (Distal) حوضه رسوبی قرار داشته است .