ارتباط معنایی اسمای حسنای خداوند در فواصل آیات با محتوای آن ها
محل انتشار: فصلنامه مشکوه، دوره: 35، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MISHKAT-35-1_003
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
چکیده مقاله:
فاصله به معنای پایانه آیات است .برخی خاورشناسان مغرض با استناد به اسمای حسنای خداوند در فواصل برخی آیات، این شبهه را مطرح و ادعا نموده اند که قرآن کریم مجموعه جملاتی است پراکنده که بدون هیچ نظم و هماهنگی در کنار هم قرار داد ه شده است. تامل و تدبر در اجزای کلام الهی از جمله اسمای حسنای الهی در فواصل آیات، ارتباط محکم و شگفت انگیز آن ها را با محتوای آیات تایید می نماید. البته در بسیاری از موارد این ارتباط روشن و آشکار است، ولی در برخی آیات کشف این ارتباط به تامل و تدبر نیاز دارد. حتی دقت و تامل در محتوا و سیاق آیات شبیه به هم و همگون که فواصل متفاوتی دارد بیانگر نکات و ظرافتهایی است که خود بر زیبایی وشگفتی و اعجاز قرآن میافزاید. افزون بر این، ترتیب و چینش این نام ها در فواصل و تقدیم برخی بر برخی دیگر نیز همراه با نکات بلاغی و زیبایی و ظرافت می باشد که این نیز خود بخشی از اعجاز بیانی قرآن است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید عبدالرسول حسینی زاده
استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن، دانشکده تفسیر و معارف قرآن
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :