سیاست های اقتصادی ایران در شناسایی عوامل موثر بر تجهیز منابع بانکی

بانک در اقتصاد امروز جایگاه برجسته ای دارد. بر این اساس، مدل های مختلفی در بانکداری به منظور تجهیز و بهینه سازی تخصیص منابع بانکی با یکدیگر در رقابت هستند. در این میان، یک مدل موفق تر که بتواند با سطح بالاتری از شاخص های بانکی مطلوب سازگار باشد، یکی از مهم ترین ستون های اقتصادی سیستم بانکی هر کشور است که ارتباط نزدیکی با رشد و شکوفایی اقتصاد کشور یا رکود دارد؛ بنابراین، فعالیت بهینه بانک ها و استفاده بهینه از سرمایه و تجهیز منابع در فعالیت بخش های مختلف اقتصادی و به طور کلی اقتصاد کشور بسیار مهم است. بر همین اساس تدوین مدلی جهت تجهیز منابع بانکی در بانک ملی و بانک هایی که خواهان تجهیز منابع مالی خود هستند، ضروری است. روش پژوهش به صورت کیفی (مصاحبه های نیمه ساختاریافته) و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد است. نمونه گیری، با روش گلوله برفی انجام شده که بر مبنای آن ۱۳ مصاحبه صورت گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد بعدهای جدیدی تحت عنوان فرا سازمانی و سازمانی به عنوان زیربنایی ترین عنصر در تجهیز منابع بانکی به ابعاد مدل اضافه شود. همچنین بر مبنای یافته های تحقیق، مدل پارادایمی پیشنهادی شامل عوامل علی (مقررات بانکی بین المللی، سیاست های بانک مرکزی، شرایط اقتصادی و رقبا)، عوامل مداخله گر (کارآمدی شعب، جلب رضایت مشتریان، مهارت نیروی انسانی، کارآمدی مدیریتی، فناوری اطلاعات و ارتباطات و ابزارهای جذب سپرده) است.