پیش بینی سلامت روان براساس هوش معنوی و هوش هیجانی در افراد بزرگسال ساکن شهر شیراز

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی سلامت روان بر اساس هوش معنوی و هوش هیجانی در افراد بزرگسال ساکن شهر شیراز بود.روش: پژوهش حاصل یک پژوهش توصیفی، مقطعی بود. جامعه آماری افراد بالای ۱۸ سال ساکن شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه شامل ۱۰۰ نفر افراد بالای ۱۸ سال در چهار ناحیه از نواحی ۱۱گانه شهرداری شیراز بود. داده های این پژوهش با استفاده از شاخص های آمار توصیفی )رتبه درصدی(وبررسی فرضیه ها از نرم افزار spss-۲۶ استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش خرده مقیاس های شادمانی، احترام به خود و خویشتن داری از مولفه هوش هیجانی با سلامت روان ارتباط معناداری داشتند. همچنین خرده مقیاس تولید معنای شخصی از مولفه هوش معنوی ارتباط معناداری با سلامت روان داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایجی که به دست آمد، پیشنهاد می شود که جهت افزایش هوش معنوی و هوش هیجانی در راستای بهبود هرچه بیشتر و بهتر سلامت روان در افراد، آموزش های گسترده و ویژه ای در اختیار افراد بزرگسال قرارگیرد تا جامعه به سمت افزایش هرچه بیشتر سلامت روان حرکت کند.