پیش بینی عفاف اجتماعی دختران براساس سبک های هویت و خودپنداره آنها

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی عفاف اجتماعی دختران براساس سبک های هویت و خودپنداره آنها انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری را دختران متوسطه دوم شهر قم تشکیل می دادند که ۱۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های خودپنداره )راجرز، ۱۹۵۷ سبک های هویت یابی ISI-G۶ )وایت ، وامپلر و وین، ۱۹۹۸ و عفاف اجتماعی)زارعی، هراتیان و شجاعی، ۱۳۹۶ استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج رگرسیون نشان داد که بین سبک های هویت و عفاف اجتماعی در سطح ۰/۰۲۳ رابطه مثبت وجود دارد و بین خود پنداره و عفاف اجتماعی در سطح -۱۰۶ رابطه منفی وجود دارد. بنابراین سبک های هویت و خودپنداره قادر نیستند عفاف اجتماعی را پیش بینی کنند.