بررسی تاثیر مدیریت بازاریابی بر رابطه بین گرایشات راهبردی بر عملکرد و فعالیت های نوآورانه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر گرایش استراتژیک بر عملکرد نوآوری با نقش تعدیل کننده مدیریت بازاریابی می باشد در شرکت های تولیدی شهرستان شهریار می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایشی قرار می گیرد.. حجم نمونه آماری پژوهش با توجه به حجم جامعه معلوم و با استفاده از فرمول کوکران ۲۲۵ نفر بدست آمد که جهت افزایش اعتبار تعداد ۲۵۰ پرسشنامه به صورت تصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند که ۲۳۵ پرسشنامه جهت تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. جهت تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون K-S همچنین برای تحلیل داده از آزمون معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تایید همه ی فرضیه های پژوهش گردید بطوری که مشتری گرایی با ضریب ۰/۱۲ بر عملکرد نوآوری و فناوری گرایی’ با ضریب ۰.۲۶ عملکرد نوآوری تاثیر دارد. ‘مشتری گرایی’ بر عملکرد نوآوری با نقش تعدیل کننده مدیریت بازاریابی با ضریب ۱.۰۲۴ تاثیر دارد همچنین فناوری گرایی’ بر عملکرد نوآوری با نقش تعدیل کننده مدیریت بازاریابی با ضریب ۱.۱۰۰ تاثیر دارد. در نهایت فرضیه اصلی پژوهش یعنی گرایش استراتژیک با ضریب ۰/۱۹ بر عملکرد نوآوری با نقش تعدیل کننده مدیریت بازاریابی تاثیر دارد.