آسیب شناسی اخلاق پژوهشی در نظام آموزشی ایران

پیشرفت و توسعه هر جامعه ای در گرو پیشرفت و ارتقاء سازمان آموزشی و منابع نیروی انسانی می-باشد، در این راستا نیاز به افرادی است که باید دارای یکسری ویژگی ها و صلاحیت های حرفه ای از جمله دانش و تخصص و تجربه و مهارت در حرفه، به علاوه اخلاق و ارزش های اجتماعی و جهانی باشند. چرا که عدم رعایت اخلاق پژوهش آن هم در بالاترین سطح تحصیلات و وجوه معرفتی افراد مساله ای است که این روزها بلای جان آموزش عالی کشور شده است. هدف اصلی این پژوهش آسیب شناسی اخلاق پژوهشی در نظام آموزش ایران بود. به این منظور مطالعه مروری با شیوه کتابخانه ای انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق فیش برداری از کلیه منابع در دسترس اعم از کتاب ها، مقاله ها، گزارش های پژوهشی و سایت های اینترنتی معتبر در این زمینه بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که پیچیدگی های نظام آموزش عالی در عصر حاضر، نهادینه گشتن تعهدات اخلاقی در عوامل دانشگاهی اعم از مدیران، اساتید و دانشجویان را به شکل یک ضرورت درآورده تا بدین گونه افراد خود را ملزم به رعایت و پیروی از اصولی کنند که سلامت خود و جامعه ی علمی و همچنین سعادت کل اجتماع را تضمین کنند. تعهدات اخلاقی چه در آموزش و یادگیری، پژوهش و تولید علم و چه در مدیریت و رهبری دانشگاه سبب می شود تا محیطی بالنده و سلامت و به دور از سوء رفتارها و آسیب های اجتماعی آن جهت دستیابی به آرمان های علمی و حرفه ای بوجود آید. لذا تمام دست اندکاران نظام آموزش عالی باید تلاش کنند تا با تقویت و توسعه ی روحیه ی اخلاقی در فضاهای آموزش عالی تحقق این مهم را تسهیل کنند.