تاثیر فعالیت های فوق برنامه ورزشی در کاهش میزان استرس دانشجویان فعال و غیر فعال

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه ورزشی در کاهش میزان استرس دانشجویان فعال و غیر فعال می باشد. تعداد۴۰ نفر از دانشجویان دختر به صورت تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای ارزیابی متغیرهای استرس از پرسشنامهاستاندارد تعیین میزان استرس (PSI) استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها نتایج بدست آمده نشان داد، که بین میزان استرسدانشجویان فعال با غیر فعال شرکت کننده در فعالیت های فوق برنامه ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد، این تفاوت در متغیر پاسخهای رفتاری در گروه تجربی نسبت به پا سخ های جسمانی، هیجانی و شناختی وضعیت بهتری را داشته است (p≤۰/۰۵). همچنیننتایج بیانگر این بود که بین متغیرهای گروه تحلیلی، جنسیت و تاهل رابطه معنی داری وجود ندارد.با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت فعالیت های فوق برنامه ورز شی تاثیر مثبتی در کاهش استرس تحلیلی دانشجویاندارد. در این میان می توان فعالیت های ورزشی پیاده روی و ورزش های هوازی را که همراه با افزایش مصرف اکسیژن در مدت زمان انجامفعالیت می باشد، در جهت کاهش استرس و متغیرهای مربوط به استرس بکار برد، توصیه می شود برای نتیجه گیری بهتر و کاهشفشارهای روحی و روانی انجام تمرینات ورزشی جزء برنامه های فوق برنامه ورزشی و روزمره دانشجویان در بلند مدت قرار گیرد.