بررسی جرم فرار از خدمت در قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RMMC-11-36_005

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400

چکیده مقاله:

مهم­ترین عامل در نیروهای مسلح، نیروی انسانی است. به گونه­ای که نیروی انسانی متعهد، متدین، مکتبی و متخصص می­تواند کمبود و فقدان عوامل دیگر مانند جنگ­افزار و تجهیزات نظامی و... را جبران نماید؛ در صورتی که هیچ عامل دیگری نمی­تواند خلاء نیروی انسانی را پر کند. از جمله جرایمی که  حضور کارکنان نیروهای مسلح را در محل خدمت یا ماموریت مخدوش می­نماید، جرم فرار از خدمت می­باشد. اهمیت این جرم به حدی است که قانونگذار، آن را در مقاطع مختلف زمانی(صلح و جنگ) و مکانی (­جبهه، مقابله با عوامل خرابکار، ضدانقلاب، اشرار و قاچاقچیان مسلح) مورد بررسی قرار داده است. بدیهی است مجازات این جرم در زمان جنگ نسبت به مجازات زمان صلح شدیدتر است. همچنین مجازات کادر ثابت نیروهای مسلح نسبت به کارکنان وظیفه در جرم مذکور سنگین­تر است. از دیگر مسایل پیرامون جرم مذکور، فرار نظامیان به همراه سلاح و تجهیزات نظامی می­باشد که در این خصوص نیز قانونگذار، مجازات­های سخت­تری را مقرر داشته است.  

کلیدواژه ها:

نظامیان ، فرار در زمان جنگ ، فرار در زمان صلح ، عذرهای موجه ، قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح (ق.م.ج.ن.م)

نویسندگان