سیستمی نوین جهت اندازه گیری تغییرات Auto-fluo در بیماری تخریب وابسته به سن ماکولا بعد از تزریق درون وریدی داروی Bavecizumab

بیماری تخریب وابسته به سن ماکولا در افراد مسن از نظر شیوع دومین بیماری پس از دیابت است که باعث نابینایی می شود. تنها راه درمان بیماری تحلیل وابسته به سن ماکولا، تزریق درون وریدی دارویBavecizumab  می باشد. برای اثبات این روش درمانی باید تعداد سلولهای مرده در ناحیه ماکولا اندازه گیری شود. در این مقاله سیستمی نوین برای اندازه گیری اتوفلورسنس موجود در ناحیه ماکولای تصاویر شبکیه، جهت به دست آوردن تعداد سلول های مرده ارائه گردیده است. این سیستم ترکیبی از سه بخش اصلی شامل پیش پردازش شبکیه، تجزیه تحلیل و درک تصاویر می باشد. مرحله پیش پردازش وظیفه حذف حاشیه ها و معکوس کردن تصاویر شبکیه را بر عهده دارد. در مرحله تجزیه تحلیل، بخش بندی تصویر و استخراج ویژگی ها انجام می گردد. در بخش بندی تصویر، نواحی هدف با استفاده از روش هایی همچون ریخت شناسی، حد آستانه پویا و مولفه های همبند۱ حاصل می گردند. ویژگی های نواحی هدف شامل فاصله اقلیدسی نسبت به مرکز تصویر و چگالی می باشد. در مرحله درک تصاویر با استفاده از جمع آوری ویژگی های هر کلاس، ناحیه ماکولا و پارامتر قابل اندازه گیری جهت سنجش میزان اتوفلورسنس به دست می آید که به کمک آن تعداد سلول های مرده در ناحیه ماکولا مشخص می گردد. نتایج از طریق تحلیل های آماری، شامل رگرسیون خطی و همبستگی بین داده ها، حاصل شده است. آزمایشات روی پایگاه داده ای شامل ۳۴ تصویر شبکیه بیماران مبتلا به تحلیل وابسته به سن ماکولا، انجام شده است.