مطالعه بلورهای زیرکن: راهبردی برای تشخیص خاستگاه، ماهیت و دمای تبلور ماگماهای ریولیتی
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 7، شماره: 26
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 160
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-7-26_004
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
با توجه به این که تبلور زیرکن تابعی از دما، ترکیب شیمیایی و میزان آب ماگماست و شکل و اندازه آن به سرعت تبلور و میزان اشباع شدگی ماگما نسبت به عنصر زیرکنیم بستگی دارد، لذا در این مطالعه به بررسی بلورهای زیرکن ریولیتهای سازند هرمز در چهار گنبد نمکی مختلف (گچین، بندر معلم، جزیره هرمز و جزیره لارک) پرداخته شده است. زیرکن درون این واحدهای سنگی از نظر ریختشناسی اغلب در گستره های P۳ و P۴ و به میزان کمتر در گستره های P۵، P۲ و S۱۵ قرار میگیرند. ریختشناسی زیرکنها، نبود برهم رشدی هیدروزیرکن و میانبارهای آپاتیت یا مونازیت در آنها گویای تبلور زیرکنهای مطالعاتی از ماگماهای ریولیتی با خاستگاه نوع I است. ریختشناسی زیرکن به ماهیت نسبتا قلیایی و خشک ماگمای مولد نیز اشاره دارد. حداقل دمای تبلور زیرکنها بر اساس ریختشناسی زیرکن، دماسنجی اشباع زیرکن و ژئوشیمی سنگ کل، ºC ۷۵۰ تا ۸۴۰ محاسبه شده است. مشاهده بلورهای شکلدار و طویل زیرکن در کنار زیرکنهای کوتاه نشان دهنده فوق اشباع بودن ماگمای مولد از زیرکنیم از ابتدای تبلور است و منطقهبندی باریک و نزدیک به هم این زیرکنها آن را تایید می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه جمشیدی بدر
گروه زمین شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران ۳۶۹۷ – ۱۹۳۹۵، ایران
صدرالدین امینی
گروه ژئوشیمی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
نرگس سادات فرامرزی
واحد تحقیق و توسعه، شرکت پارس کانی، تهران، ایران