ویژگی های ژئوشیمیایی و زمین ساختی سنگ های آتشفشانی شرق نهاوند (پهنه سنندج-سیرجان)

منطقه شرق نهاوند از لحاظ تقسیم بندی تکتونیکی، بخشی از پهنه سنندج-سیرجان محسوب می شود. بر اساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمی،‎ این سنگ ها طیفی از بازالت، آندزیت-بازالت، آندزیت، تراکی آندزیت و داسیت را نشان می دهند. بافت های غالب مشاهده شده در این مجموعه سنگی شامل: پورفیری، گلومروپورفیری، میکرولیتیک حفره دار، هیالومیکرولیتی و شانه ای است. از ویژگی های بارز در این منطقه وجود پهنه های بسیار وسیع دگرسانی است که به صورت دگرسانی آرژیلیتی و سریسیتی در آندزیت ها مشاهده می شود. سریسیت، کائولینیت، کلریت، هماتیت و کلسیت از جمله کانی های ثانویه حاصل از دگرسانی هستند. در این سنگ ها کانی سازی مس به صورت پرکننده حفرات و شکستگی ها رخ داده است که به صورت رگه‎ ایی دیده می شود. از جمله کانی های موجود در این رگه‎ها می توان به مالاکیت، کوولیت، مگنتیت، هماتیت و بورنیت اشاره کرد. نتایج حاصل از مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهد که این سنگ‎ها به سری های ماگمایی کالک آلکالن و شوشونیتی متعلق هستند. غنی شدگی LILE و LREE به همراه تهی شدگی HREE و HFSE و ناهنجاری منفی عناصر Nb و Ti همراه با شواهد دیگر مانند: نسبت بالای Th/Yb در این سنگ های آتشفشانی، نشان دهنده شکل گیری آنها در یک محیط مرتبط با فرورانش در حاشیه فعال قاره ای است. سنگ های آتشفشانی نهاوند در محدوده کمان های آتشفشانی و نابالغ یا مراحل آغازین کمان آتشفشانی قرار گرفته اند که این خاستگاه با تاریخچه ژئوشیمیایی پهنه سنندج-سیرجان در ژوراسیک تا کرتاسه کاملا همخوانی دارد.