پتروژنز سنگ های آداکیتی پس از تصادم پلیوکواترنر شمال آتشفشان سهند (شمال غرب ایران)

منطقه مورد مطالعه در جنوب آتشفشان سهند، در شمال غرب ایران واقع شده است. سنگ های آتشفشانی در این منطقه مربوط به بخشی از فعالیت جوان آتشفشان سهند بوده که به صورت روانه های گدازه و واحدهای توف و نهشته های تفرا متشکل از: خاکستر، پونس، لاپیلی، آگلومرا و برش های آتشفشانی روی واحدهای رسوبی به سن پلیوسن قرار گرفته است. ترکیب اصلی سنگ ها داسیتی با بافت غالب پورفیری و زمینه دانه ریز تا شیشه ای و تراکیتی است. داده های ژئوشیمیایی نشان می دهد که ترکیب سنگ های داسیتی ساب آلکالن ویژگی های آداکیتی را دارد. سنگ های مورد مطالعه با مقادیر بالای LILE، LREE، Sr، نسبت های بالای Na۲O/K۲O و Sr/Y، الگوی تفریق شده REE و مقادیر پایین HREE و Y ویژگی هایی مشابه با آداکیت ها را نشان می دهد. تهی شدگی در Nb و Ti و HREE به همراه غنی شدگی از LILE و LREE شواهدی بر خاستگاه ماگماتیسم آداکیتی مرتبط با پهنه های فرورانشی است. سنگ های آداکیتی در منطقه مورد مطالعه به احتمال زیاد در ارتباط با شکست پوسته اقیانوسی فرورونده (Slab Break Off) و ذوب پوسته اقیانوسی جدا شده، تشکیل شده اند. ماگماتیسم بعد از تصادم مرتبط با فرورانش نئوتتیس عامل تشکیل سنگ های ماگمایی آداکیتی جنوب سهند در انتهایی ترین بخش شمالی پهنه ماگمایی ارومیه-دختر است.