پترولوژی و مطالعه جایگاه تکتونوماگمایی توده های گرانیتوئیدی ماهور، جنوب غرب نهبندان
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 5، شماره: 19
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-5-19_009
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
محدوده ماهور در ۱۳۵ کیلومتری جنوب غرب نهبندان و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. این محدوده شامل: سنگ های آتشفشانی و آذرآواری با سن ائوسن است که توده های نفوذی با ترکیب عمدتا دیوریتی به صورت استوک و دایک در آن نفوذ کرده اند. بر اساس رده بندی شیمیایی، واحدهای نفوذی منطقه شامل: گابرو دیوریت، دیوریت، مونزودیوریت و تونالیت است. این گرانیتوئیدها کالک آلکالن پتاسیم بالا و با ماهیت متاآلومینوس هستند. پذیرفتاری مغناطیسی (به طور میانگین SI ۵-۱۰×۱۴۸۵)، ترکیب کانی شناسی و ویژگی های ژئوشیمیایی نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور به سری مگنتیت (نوع I) تعلق دارد. غنی شدگی LREE نسبت به HREE و غنی شدگی LILE نسبت به HFSE و همچنین، بی هنجاری Nb، Ta و Ti شواهد مهمی است که نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور در کمربند ماگمایی پهنه فرورانش تشکیل شده اند. عنصر Eu ناهنجاری منفی نشان می دهد. و مقدار *Eu/Eu از ۶۵/۰ تا ۸۸/۰ در تغییر است. ناهنجاری منفی Eu شاید به علت حضور کانی پلاژیوکلاز در سنگ منشا ماگما باشد. مطالعات ژئوشیمیایی این پژوهش نشان می دهد که گرانیتوئیدهای ماهور هم خاستگاه بوده و درپهنه فرورانش و در ارتباط با کمان های آتشفشانی کالک آلکالن حاشیه فعال قاره تشکیل شده اند. کانی سازی به شکل افشان و رگه ای در ارتباط با توده های مونزونیت و دیوریت پورفیری است.
نویسندگان
محمدحسن کریم پور
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
روح اله میری بیدختی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سید احمد مظاهری
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران