پتروگرافی و شیمی کانی دایک های ائوسن کوه کم خاشک (شمال خور، استان اصفهان)
محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 4، شماره: 13
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 130
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-4-13_003
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1400
چکیده مقاله:
کوه کم خاشک در شمال شرق اصفهان (شمال خور) واقع شده است. در این منطقه دایک های بازیک با امتداد شمال شرق- جنوب غرب و دایک های حد واسط با امتداد شمال غرب- جنوب شرق درون واحدهای ماسه سنگ، سنگ آهک ها و مارن های کرتاسه بالایی نفوذ کرده اند. دایک های حدواسط از نظر حجم، تعداد، طول و همچنین ضخامت نسبت به دایک های بازیک برتری دارند. بررسی های صحرایی نشان می دهد که در برخی موارد، دایک های بازیک، دایک های حدواسط را قطع نموده است که نشان دهنده ایجاد این دایک ها بعد از دایک های حدواسط است. دایک های بازیک از کانی های الیوین (کریزولیت)، کلینوپیروکسن (دیوپسید و اوژیت)، پلاژیوکلاز (لابرادوریت و الیگوکلاز)، سانیدین، مگنتیت، ارتوپیروکسن (انستاتیت)، اسپینل و فلوگوپیت به عنوان کانی های اولیه تشکیل شده اند و کانی های ثانویه آن ها، زئولیت (ناترولیت و مزولیت)، کلریت، کلسیت و سرپانتین هستند. کانی های اولیه تشکیل دهنده دایک های حدواسط نیز کلینوپیروکسن (دیوپسید)، پلاژیوکلاز (لابرادوریت)، سانیدین، میکا (بیوتیت و فلوگوپیت)، آمفیبول (هاستینگزیت منیزیم دار) و مگنتیت بوده و کانی های ثانویه آن ها کلسیت و کلریت هستند. انواع بیگانه بلورهای کوارتز و بیگانه سنگ های پیروکسنیتی و هورنفلس در دایک های بازیک مشاهده می شود. بررسی شیمی کلینوپیروکسن ها، فشار کمتر از ۵ کیلو بار و مقدار متغیر PH۲O را برای زمان تبلور این کانی ها نشان می دهد. دماسنجی میکاها، دمای تبلور را در نمونه های دایک حدواسط در محدوده ۷۳۲ تا ۷۴۷ درجه سانتیگراد نشان می دهد، در حالی که دمای تبلور بیوتیت های نمونه های بازیک، ۶۹۹ تا ۸۰۸ درجه سانتیگراد است. بر مبنای بررسی های پتروگرافی و شیمی کانی ها، ترکیب ماگمای سازنده این دایک ها ساب آلکالن و از نوع کالک آلکالن تشخیص داده شد و نیز از لحاظ جایگاه تکتونوماگمایی در قلمرو قوس ماگمایی واقع می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیده عباسی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
قدرت ترابی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :