بررسی تلفات گندم در مراحل پیش از برداشت، برداشت، بوجاری و انبارداری در استان چهارمحال و بختیاری

گندم یکی از مهم ترین منابع غذایی در الگوی مصرف هر کشوری است. در کشورهای در حال توسعه، بیش از ۵۰ درصد انرژی مصرفی انسان از نان به دست می آید. هدف از انجام این پژوهش اندازه گیری تلفات گندم در مراحل پیش از برداشت (طبیعی)، برداشت و پس از برداشت در استان چهارمحال و بختیاری در سال ۱۳۹۱ بود. اندازه گیری تلفات گندم در مرحله برداشت از دو رقم گندم سرداری (اصلاح شده) و امید (محلی) و از کمباین های نوع جاندیر ۹۵۵ و ۱۰۵۵ و در مرحله انبارداری افت گیری گندم در دو نمونه انبار خانگی و سیلویی و در شش سطح ۱۵، ۳۰، ۴۵، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ روز انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین تلفات هنگام برداشت در کمباین جاندیر ۹۵۵ و رقم گندم امید به میزان ۰۸‎/۶ درصد (۹‎/۳۱۱ کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار مربوط به کمباین جاندیر ۱۰۵۵ و رقم گندم سرداری به میزان ۴۶‎/۳ درصد (۸۲‎/۱۷۹ کیلوگرم در هکتار) بود. همچنین تلفات در مرحله پس از برداشت گندم به میزان ۷۲‎/۷ درصد که ۳۱‎/۵ درصد در مرحله بوجاری که شامل تلفات مفید، غیرمفید و سن زدگی و حدود ۴۱‎/۲ درصد در مرحله انبارداری دیده شد.